خامنه اى يك ديكتاتورى مطلق فاشيستى در ايران ايجاد كرده است.

اعتراض شدیداللحن فعال 82 ساله به دیکتاتور فاشیست.
خامنه اى يك ديكتاتورى مطلق فاشيستى در ايران ايجاد كرده است.
اعتراض دكتر ملكى به ديكتاتورى خامنه اى و دروغگويي روحانى/ ظريف مزخرفات جمهورى اسلامى را تكرار مي كند/ اگر نرگس محمدى ها و احمد زيدآبادى ها زندانى عقيدتى نيستند، پس چيستند
دكتر محمد ملكى فعال مشهور حقوق بشر در اظهار نظرى جديد ضمن اعتراض به ديكتاتورى على خامنه اى و دروغگويي حسن روحانى و محمد جواد ظريف ، از وزير خارجه روحانى پرسيده است: اگر نرگس محمدى ها و احمد زيدآبادى ها زندانى عقيدتى نيستند، پس چيستند؟
به گزارش خبرنگار بزرگترين كمپين حقوق بشرى، دكتر ملكى در گفتگو با راديو فرهنگ، تصريح كرد كه على خامنه اى يك ديكتاتورى مطلق فاشيستى در ايران ايجاد كرده است.
وى تاكيد كرد كه آماده است در هر دادگاه بين المللي عليه جمهورى اسلامى در خصوص اعدامهاى گسترده و نحوه رفتار آنها بازندانيان به ويژه در دهه ٦٠ و ٨٠ ، شهادت بدهد.
ملكى در عين حال خاطرنشان كرد كه به رغم اينكه بارها در اين خصوص اعلام آمادگى كرده ولى مجامع و سازمان هاى بين المللي و كشورهاى غربى به دنبال منافع خود هستند و به فكر وضعيت حقوق بشر در ايران نمي باشند.

** روحانى به هيچيك از وعده هايش عمل نكرد

دكتر ملكى در ادامه اين گفتگو ضمن انتقاد از دروغگويي هاى حسن روحانى ، گفت: روحانى ادعاهاى زيادى داشت ولى به هيچيك از وعده هايش عمل نكرد.
عضو بزرگترين كمپين حقوق بشرى با تاكيد بر اينكه وضعيت زندانيان سياسي خيلي بدتر شده است، به دو نمونه برخورد اخير جمهورى اسلامى با نرگس محمدى و احمد زيدآبادى اشاره كرد و اظهار داشت: آقاى احمد زيدآبادى را پس از شش سال زندان ، بدون اجازه ملاقات با خانواده به گناباد تبعيد كرده اند و آنگونه كه حقوقدانان از جمله خانم نسرين ستوده گفته اند، اين اقدام خلاف قانون است.

اين فعال حقوق بشر ٨٢ ساله يادآور شد كه اين اقدامات حتى در زمان شاه صورت نمي گرفت ولى الان در دوره رييس جمهور روحانى كه ادعاهاي زيادى داشت، انجام مي شود.

دكتر ملكى تصريح كرد: متاسفانه وضع روز به روز بدتر مي شود و روحانى همه اش شعار مي دهد.

** تكرار مزخرفات جمهورى اسلامى توسط ظريف

نخستين رييس دانشگاه تهران پس از انقلاب در ادامه ضمن انتقاد از سخنان محمدجواد ظريف وزير خارجه حسن روحانى مبنى بر اينكه در ايران زندانى عقيدتى نداريم، خاطرنشان كرد: سخنان ظريف، تكرار مزخرفاتى است كه جمهورى اسلامى طى سه دهه گذشته مطرح كرده است.

دكتر ملكى ضمن اظهار تاسف از سخنان ظريف، گفت: وزير خارجه روحانى به اين پرسش پاسخ بدهد كه اگر نرگس محمدى ها، احمد زيدآبادى ها و ماها زندانى عقيدتى نبوده و نيستيم، پس چى هستيم؟ چرا ما را بخاطر قبول نداشتن ولايت فقيه زندانى كردند؟

قدم برميدارم، يک دو سه... ضرب آهنگ گامهاي من است؟!
قدم برميدارند، يک دو سه... ضرب آهنگ گامهاي شماست؟! 
از رفتن وا مانده ام، از پس و پيش ميزنند...
تبر چوب سنگ... يک دو سه... چهار؟! 
صبر کنيد، يک ميزان سکوت ميخواهم...!
(ندا امین)

کلیپ برنامه زن در جمهوری اسلامی ایران با موضوع حق زن بر بدن خویش(بخش شده از رادیو کانون)

http://seda-tasvir.bashariyat.org/?p=2772

اهمیت ببر سیبری برای دوستداران حیات وحش

چند وقتی‌ است که بحث بر سر رها کردن یا در قرنطینه نگاه داشتن مادّه ببر سیبری که چهار سالی‌ است در این شرایط زندگی‌ می‌‌کند، بالا گرفته است. نهادها و سازمان‌های مسئول، یکدیگر را متهم می‌‌کنند. یک طرف، سازمان حفاظت از محیط زیست را به عنوان مقصر اصلی‌ معرفی‌ می‌‌کند. طرف دیگر، سازمان دامپزشکی را و طرف دیگر، وزارت بهداشت را. یکی‌ می‌‌گوید که ببر آلوده است و باید فورا معدوم شود. یکی‌ دیگر می‌گوید که جانور سالم است و می‌‌بایست به شرایط باغ وحش باز گردد. دکتر داریوش جهان پیما مدیر کل دفتر مدیریت بیماری‌های دامی سازمان دامپزشکی اظهار کرده :تنها شرط خروج ببر سیبری از قرنطینه، مهیا کردن مکانی متروکه است که امکان بازدید عمومی در آن وجود ندارد. حال آنکه اصل آوردن ببر‌های سیبری به ایران، کار درستی‌ بوده یا نه، بحث مفصلی است که در قالب این متن نمی‌‌گنجد. ولی‌ به دور از تمام این بگو مگو‌ها و اتهام زنی‌‌ها و همچنین فارغ از انسانیت و حقوق حیوانات، ببر سیبری اهمیتی برای ما ایرانیان دارد که شاید مسئولان از آن‌ بی‌ خبرند و ممکن است با دانستن این مهم، کمی‌ به فکر این مادّه ببر بیفتند و دست از این لج و لج بازی‌ها بردارند.

در گذشته، نه زیر گونه ببر – کاسپین (نام‌های دیگر: هیرکان، مازندران)، بالی، جاوه، سیبری (نام دیگر: آمور)، بنگال، هندوچین، مالزی، سوماترا، و جنوب چین – در جهان می‌زیسته اند. سه‌ زیرگونه ابتدایی این لیست یعنی کاسپین، بالی، و جاوه منقرض شده اند. تحقیقات محققان رشته ژنتیک دانشگاه آکسفورد انگلستان در سال ۲۰۰۹ میلادی ثابت کرده که ببر سیبری، تنها یک نوکلئوتید با ببر کاسپین تفاوت دارد و همچنین این دو زیر گونه ببر در کمتر از ده هزار سال قبل، دارای نیای مشترک بوده اند که دلیل اصلی‌ شباهت ژنتیکی این دو است.

کشور قزاقستان سعی‌ دارد تا با افتتاح “پارک ملی‌ ببر کاسپین” در سال ۲۰۱۹ میلادی، زیر گونه ببر کاسپین را طی‌ مدت زمان ۱۵ الی ۲۰ سال احیا کند و تعداد آنها را با استفاده از مهندسی‌ ژنتیک، به ۲۰۰ قلّاده برساند.

به گفته دکتر اباصلت حسین زاده – عضو هیئت علمی‌ دانشگاه مازندران – احیای ببر کاسپین از زیر گونه سیبری، در حال حاضر در حد حرف است، ولی‌ در آینده در صورت اختصاص بودجه‌های لازم (که البته بسیار گران هستند)، کاری شدنی و قابل دستیابی است.

حال پرسشی که پدید می‌‌آید این است که با وجود اندک امیدهای احیای ببر کاسپین در ایران در میا‌‌ن دوستداران حیات وحش و در صورت سالم بودن این مادّه ببر سیبری، آیا از بین بردن و یا نگاه داشتن آن‌ در قرنطینه برای مدت زمان نامحدود، کاری عقلانی است؟! شاید بهترین پاسخ به این پرسش را بتوان از مسوولین مربوطه گرفت.

معصومه ابتکار – رئیس سازمان حفاظت از محیط زیست – در صفحه فیسبوک خود نوشته: طی‌ این هفته، جلسه‌ای با حضور رئیس سازمان دامپزشکی و رئیس مرکز مدیریت بیماری‌های وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی‌ در محل معاونت محیط زیست طبیعی و تنوع زیستی‌ سازمان حفاظت از محیط زیست برگزار می‌‌گردد. ابتکار افزود: امیدواریم با جلب نظر دو نهاد مذکور، از معدوم کردن این مادّه ببر سیبری ممانعت و او را به محلّی امن و مناسب انتقال دهیم.

ما نیز امیدوار هستیم که دو نهاد مذکور دست از لج و لج‌بازی برداشته و به حبس ناعادلانه این مادّه ببر پس از ۴ سال تنهایی‌ خاتمه دهند.

سرنوشت ببر سفید چه خواهد شد...؟!

سرنوشت ببر وارداتی جدید سیاه خواهد بود یا خاکستری؟!

چندسال از آن رویداد شوم گذشته، ولی هنوز یکی از ببرها در قرنطینه است، زیرا مسئولان محیط زیست می‌ترسند از قرنطینه خارج شود و اتفاقاتی برایش بیفتد‌ و بار دیگر تنور انتقاد از ایشان گرم شود؛ ترسی که تنها درباره آن ببر صدق می‌کند، نه ببرهای دیگر!

به گزارش «تابناک»، در میان گونه‌های جانوری که با ندانم‌کاری ما ایرانیان با عرصه حیات بدرود گفته‌اند، ببرمازندران مورد متفاوتی است؛ آنقدر متفاوت که تا بگویند انقراض، یاد بزرگ‌ترین ببری می‌افتیم که در میان زیستگاه‌های مختلف این جانور در گیتی، در شمال کشورمان می‌زیسته و حالا نبودش آنقدر عذاب‌آور است که گهگاهی به فکر پر کردن جای خالی‌اش می‌افتیم.

آخرین بار سال ۸۹ بود که دولت دهمی‌ها تصمیم گرفتند، ‌نسل این حیوان را به نوعی در کشورمان احیا کنند و به این منظور، دست به تبادلی زدند که می‌تواند در جهان نمونه باشد؛ ما یک جفت پلنگ جوان ایرانی از زیستگاه طبیعی‌شان زنده‌‌گیری ‌و در قفس کردیم و به روس‌ها تحویل دادیم و ایشان به جایش دو ببر تقریبا میانسال را ـ که معلوم نبود آیا هرگز در فضایی بزرگ‌تر از یک قفس زیسته‌اند یا خیر ـ ‌تحویل گرفتیم.

البته نکات عجیب این تبادل آنجا بود که روس‌ها پلنگ‌های تحویل گرفته را به قفقاز بردند و مدعی شدند، ‌پلنگ از قفقاز وارد کرده‌اند تا این گونه منقرض شده کشورشان را احیا کنند و خلاصه آنکه در پروسه‌ای منظم و از قبل پیش‌بینی شده، مراحل احیای نسل این گونه را پی گرفتند و در مقابل مسئولان محیط زیست کشورمان هم مدعی شدند ‌با واردات این دو ببر، ببر مازندران احیا خواهد شد!

اما هرچه ما و روس‌ها نام گونه‌های وارداتی را با تقلب، چیز دیگری بیان کردیم، تفاوت‌هایی هم داشتیم؛ بارزترینش اینکه روس‌ها می‌دانستند چه می‌خواهند و ما نمی‌دانستیم، زیرا آن‌ها پلنگ‌های تحویل گرفته را به منطقه‌ای حفاظت شده بردند و تحت شرایط ویژه، موجبات باروری‌شان را فراهم آوردند و به زودی کار‌‌ رها‌سازی توله‌ها در طبیعت را آغاز خواهند کرد؛ اما ‌ما زمانی ببر‌ها را گرفتیم که هنوز محل زندگی‌شان را آماده نکرده ‌و مجبور بودیم تا آماده شدن آن محل، ببر‌ها را به باغ وحش بفرستیم!

شاید این داستان به نظرتان عجیب برسد؛ اما کمی مطالعه نشان خواهد داد، ‌کاملا منطبق بر واقعیاتی تلخ است. مسئولان محیط زیست قرار بود محوطه‌ای را در یانکانه با فنس کشی محصور کرده و ببر‌ها را برای جفت‌گیری و زاد و ولد در آنجا رهاسازی کنند؛ اما تا این لحظه هنوز کسی نمی‌داند ‌آن فنس کشی و جداسازی تا چه مرحله‌ای پیش رفته بود و در چه مرحله‌ای با مرگ یکی از ببر‌ها متوقف شد!

اما هرچه تدارکاتمان برای ورود این ببرهای درشت جثه ناقص بود، پذیرایی‌مان از این میهمانان روسی افتضاح‌تر شد. آنقدر که این حیوانات را با گوشت الاغ‌های بیمار تغذیه کردیم و موجب شدیم ‌یکی از ایشان به همراه چندین قلاده شیر باغ وحش بمیرند و ترس از سرایت بیماری‌‌ به نام «مشمشه» (که میان انسان و حیوان مشترک است) همه چیز را تحت الشعاع قرار دهد.

ببر سفید گونهٔ جهش‌یافتهٔ مغلوب از ببر بنگال است که گه‌گاه در طبیعت در آسام، بنگال، بیهار و به‌ویژه ریوا دیده‌می‌شود؛ البته ببر سفیدی که به زودی به کشورمان وارد خواهد شد اهل بنگال و مناطق پیرامون آن نیست بلکه موجود مفلوکی است که در قفس به دنیا آمده و قرار است در قفس از دنیا برود!
ببر سفید گونهٔ جهش‌یافتهٔ مغلوب از ببر بنگال است که گه‌گاه در طبیعت در آسام، بنگال، بیهار و به‌ویژه ریوا دیده‌می‌شود؛ البته ببر سفیدی که به زودی به کشورمان وارد خواهد شد اهل بنگال و مناطق پیرامون آن نیست بلکه موجود مفلوکی است که در قفس به دنیا آمده و قرار است در قفس از دنیا برود!

از اینجا به بعد سرنوشت ببری که زنده مانده بود، به دشواری‌هایی گره خورد که ‌همه بی‌برنامگی‌های رخ داده در این تبادل تا اینجا در مقابل آن هیچ بود. نخست مسئولان سازمان از واردات یک ببر دیگر برای جفت‌گیری با آن خبر دادند تا بگویند ‌همه چیز کنترل شده است، ولی ظاهرا روس‌ها حاضر به این کار نبودند. بعد گفته شد ‌چون پنجه دست یکی از پلنگ‌های ایرانی در زمان تحویل آسیب دیده بوده، روس‌ها تنها زمانی تبادل جدیدی خواهند داشت که یک جفت دیگر پلنگ ایرانی برایشان از طبیعت زنده گیری کرده و به ایشان تحویل دهیم و اینقدر این داستان ادامه یافت که هیچ خبری از آمدن ببری جدید نشد.

بدین ترتیب، ببر بیچاره به جای‌‌ رها‌سازی در محوطه چند صد هکتاری در حاشیه یکی از بی‌نظیر‌ترین تالاب‌های جهان، سرنوشتی چون نگهداری در کنج قفسی چندمتری و محقر در باغ وحش ارم نیافت تا دولت دهم جایش را به دولت یازدهم بدهد و این زندانی و آرزوهایی که با آمدنش به کشورمان در دل برخی جوانه زده بود، برای همیشه فراموش شود؛ انگار نه انگار! 

تجمع طرفداران محیط زیست و دوستدار حقوق حیوانات در مقابل شهرداری تهران

تجمع طرفداران محیط زیست و دوستدار حقوق حیوانات در مقابل شهرداری تهران

شاهکار جدید دولت...!

شاهکار جدید دولت...!

روزهای سیاه ببر سفید

بلاتکلیف، شرح حال ببر سفیدی است که جمعه گذشته از آلمان وارد کشور شده و با این‌که ۴ شب از ورودش به ایران می‌گذرد، هنوز در انبار گمرک فرودگاه خمینی پنجه بر میله‌های قفس کوچکش می‌کشد.
حداقل‌ها نیر برای تغذیه و نگه‌داری از این حیوان رعایت نمی‌شود. مسئولان محیط زیست دلیل گیر افتادن ببر سفید در گمرک را صادر نشدن گواهی سلامت از سوی سازمان دام‌پزشکی اعلام می‌کنند؛ مسئولان باغ وحش ارم نیز قبل از گرفتن مجوزهای لازم اقدام به وارد کردن این ببر کرده‌اند.

قفس کوچک ببر سفید در گوشه‌ی یکی از انبارهای گمرک فرودگاه خمینی جاخوش کرده؛ جایی در کنار کارتن اشیایی که علامت هشدار حمل با احتیاط روی آنها به چشم می خورد، قفسی که پذیرای ببر سفید است مساحتش از ۳ متر فراتر نمی‌رود به همین دلیل ببر حتی نمی‌تواند در آن بچرخد و بیشتر ساعات روز بی‌حوصله به میله‌هایی که رو به رویش کشیده شده، نگاه می‌کند. برای رفع تشنگی این گربه‌سان بزرگ ظرف آب جلویش گذاشته و هراز گاهی از روی دلسوزی کارمندان گمرک مقداری گوشت برایش می‌گذارند، گوشت‌هایی که بقایایشان به میله‌های قفس چسبیده و فضای قفس را کثیف تر کرده، امروز پنجمین روزی است که ببر سفید در قفسی نامناسب زندانی است.

جنایتی دیگر از رژیم آخوندی

کشته شدن سگ بیگناه در برابر صاحبش با شلیک مامور پاسگاه کوهسار...
پنجشنبه شب (۱۷ اردیبهشت) مامور پاسگاه کوهسار شهران با شلیک یک گلوله از اسلحه کمری بابی سگ هفت ساله را در برابر صاحبش کشت.
صاحب بابی جزئیات این اتفاق را اینگونه شرح داد:
«روز پنجشنبه غروب بنا به توصیه دامپزشک٬ بابی را برای پیاده روی بواسطه دچار شدن بابی به کبد چرب به کوهسار بردیم. هنگام بازگشت حدود ساعت ۸ یک مامور از ماشین نیروی انتظامی پیاده شده و با آمدن به سمت بابی در برابر چشمان ما اسلحه کمری اش را خارج کرده و از فاصله یک متری به سر بابی شلیک کرد. بابی در برابر پای ما افتاد و جان داد.
بعد که در پاسگاه کوهسار از این استوار نیروی انتظامی با گریه پرسیدم که چرا حیوان را کشتی با خنده و تمسخر گفت کشتم که کشتم ده تای دیگه را هم میکشم آدمش را هم باشه میکشم!.
البته او در حضور مامورین بازرسی نیروی انتظامی به دروغ ادعا کرد که بابی به او حمله ور شده و او از ترس شلیک کرده و او را کشته است»
جسد بیجان بابی امروز در بیمارستان دامپزشکی پایتخت توسط آقای دکتر آل داود معاینه شده و مرگ در اثر شلیک گلوله و صحت خبر مورد تایید انجمن حمایت از حیوانات است.

نتیجه ی اعتراضهای فعالین محیط زیست و حقوق حیوانات برای نجات ببر سیبری محبوس در ارم

مجید خرازیان مقدم دقایقی پس از پایان جلسه نهایی تصمیم گیری برای ببر سیبری اعلام کرد در این جلسه که با حضور مسئولین سازمان دامپزشکی و وزارت بهداشت در سازمان حفاظت محیط زیست برگزار شد بنا شد سازمان دامپزشکی شرایط مورد نظر برای محل جدید نگهداری از این ببر را اعلام کند تا مکانی با شرایط استاندارد برای نگهداری از این حیوان توسط سازمان حفاظت محیط زیست اختصاص داده شود. در محل جدید پس از خونگیری از ببر سیبری در صورت مثبت بودن نتیجه حیوان تا آخر عمر در همان محل با شرایطی استاندارد نگهداری خواهد شد اما اگر نتیجه منفی باشد سازمان حفاظت محیط زیست مانند حیوانات عادی و سالم دیگر برای نگهداری از این ببر تصمیم گیری خواهد کرد.