چند وقتی است که بحث بر سر رها کردن یا در قرنطینه نگاه داشتن مادّه ببر سیبری که چهار سالی است در این شرایط زندگی می‌‌کند، بالا گرفته است. نهادها و سازمان‌های مسئول، یکدیگر را متهم می‌‌کنند. یک طرف، سازمان حفاظت از محیط زیست را به عنوان مقصر اصلی معرفی می‌‌کند. طرف دیگر، سازمان دامپزشکی را و طرف دیگر، وزارت بهداشت را. یکی میگوید که ببر آلوده است و باید فورا معدوم شود. یکی دیگر میگوید که جانور سالم است و می‌‌بایست به شرایط باغ وحش باز گردد. دکتر داریوش جهان پیما مدیر کل دفتر مدیریت بیماری‌های دامی سازمان دامپزشکی اظهار کرده :تنها شرط خروج ببر سیبری از قرنطینه، مهیا کردن مکانی متروکه است که امکان بازدید عمومی در آن وجود ندارد. حال آنکه اصل آوردن ببر‌های سیبری به ایران، کار درستی بوده یا نه، بحث مفصلی است که در قالب این متن نمی‌‌گنجد. ولی به دور از تمام این بگو مگو‌ها و اتهام زنی‌‌ها و همچنین فارغ از انسانیت و حقوق حیوانات، ببر سیبری اهمیتی برای ما ایرانیان دارد که شاید مسئولان از آن بی خبرند و ممکن است با دانستن این مهم، کمی به فکر این مادّه ببر بیفتند و دست از این لج و لج بازی‌ها بردارند.
در گذشته، نه زیر گونه ببر – کاسپین (نام‌های دیگر: هیرکان، مازندران)، بالی، جاوه، سیبری (نام دیگر: آمور)، بنگال، هندوچین، مالزی، سوماترا، و جنوب چین – در جهان می‌زیسته اند. سه زیرگونه ابتدایی این لیست یعنی کاسپین، بالی، و جاوه منقرض شده اند. تحقیقات محققان رشته ژنتیک دانشگاه آکسفورد انگلستان در سال ۲۰۰۹ میلادی ثابت کرده که ببر سیبری، تنها یک نوکلئوتید با ببر کاسپین تفاوت دارد و همچنین این دو زیر گونه ببر در کمتر از ده هزار سال قبل، دارای نیای مشترک بوده اند که دلیل اصلی شباهت ژنتیکی این دو است.
کشور قزاقستان سعی دارد تا با افتتاح “پارک ملی ببر کاسپین” در سال ۲۰۱۹ میلادی، زیر گونه ببر کاسپین را طی مدت زمان ۱۵ الی ۲۰ سال احیا کند و تعداد آنها را با استفاده از مهندسی ژنتیک، به ۲۰۰ قلّاده برساند.
به گفته دکتر اباصلت حسین زاده – عضو هیئت علمی دانشگاه مازندران – احیای ببر کاسپین از زیر گونه سیبری، در حال حاضر در حد حرف است، ولی در آینده در صورت اختصاص بودجه‌های لازم (که البته بسیار گران هستند)، کاری شدنی و قابل دستیابی است.
حال پرسشی که پدید می‌‌آید این است که با وجود اندک امیدهای احیای ببر کاسپین در ایران در میا‌‌ن دوستداران حیات وحش و در صورت سالم بودن این مادّه ببر سیبری، آیا از بین بردن و یا نگاه داشتن آن در قرنطینه برای مدت زمان نامحدود، کاری عقلانی است؟! شاید بهترین پاسخ به این پرسش را بتوان از مسوولین مربوطه گرفت.
معصومه ابتکار – رئیس سازمان حفاظت از محیط زیست – در صفحه فیسبوک خود نوشته: طی این هفته، جلسه‌ای با حضور رئیس سازمان دامپزشکی و رئیس مرکز مدیریت بیماری‌های وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در محل معاونت محیط زیست طبیعی و تنوع زیستی سازمان حفاظت از محیط زیست برگزار می‌‌گردد. ابتکار افزود: امیدواریم با جلب نظر دو نهاد مذکور، از معدوم کردن این مادّه ببر سیبری ممانعت و او را به محلّی امن و مناسب انتقال دهیم.
ما نیز امیدوار هستیم که دو نهاد مذکور دست از لج و لج‌بازی برداشته و به حبس ناعادلانه این مادّه ببر پس از ۴ سال تنهایی خاتمه دهند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر